Ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) του δοντιού είναι μια οδοντιατρική πράξη που θεραπεύει τις παθήσεις του πολφού και των περιακρορριζικών ιστών. Γίνεται στο εσωτερικό του δοντιού (πολφική κοιλότητα) όταν ο ιστός/πολφός που βρίσκεται εκεί, έχει επιμολυνθεί από μικρόβια.
Ο πολφός του δοντιού αποτελείται από νεύρα, αγγεία και συνδετικό ιστό. Η φλεγμονή του πολφού μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια όπως:
Ο ασθενής αισθάνεται πόνο ο οποίος εμφανίζει ευρεία ποικιλία. Αυτή η ποικιλία σχετίζεται με:
Σκοπός της ενδοδοντικής θεραπείας είναι η αφαίρεση του νοσούντος, μολυσμένου ή νεκρού πολφού και η ερμητική έμφραξη του χώρου που καταλαμβάνει, ώστε να μην αναπτύσσονται μικρόβια στο εσωτερικό του δοντιού.
Η σωστή ενδοδοντική θεραπεία οδηγεί στην πλήρη και μακροχρόνια αποκατάσταση της υγείας στην περιοχή. Τα ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια μπορούν να διατηρηθούν στο στόμα και να λειτουργούν σωστά όπως και τα φυσικά δόντια.
Η διατήρηση των φυσικών δοντιών πάντα αποτελεί την επιθυμητή λύση. Υπάρχουν όμως λόγοι που μπορεί ένα δόντι να οδηγηθεί σε εξαγωγή και είναι οι εξής:
Η εξαγωγή ενός δοντιού γίνεται με τοπική αναισθησία και κατόπιν ακολουθεί περιποίηση του μετεξακτικού τραύματος και δίνονται μετεγχειρητικές οδηγίες στον ασθενή.
Περιλαμβάνει έναν αριθμό από οδοντιατρικές πράξεις όπως:
Και οι λόγοι που οδηγούν σε αυτές είναι:
Ο εξατομικευμένος σχεδιασμός της επανορθωτικής, αισθητικής και προσθετικής θεραπείας στοχεύει στην αποκατάσταση της στοματικής λειτουργίας (μάσηση, ομιλία, εξάλειψη πόνου κ.α) και της αισθητικής του χαμόγελου των ασθενών και γίνεται έπειτα από λεπτομερή κλινική εξέταση και συζήτηση με τους ασθενείς πάντα με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους.
Περιοδοντική θεραπεία είναι μία οδοντιατρική πράξη που θεραπεύει τις νόσους του περιοδοντίου. Οι περιοδοντικοί νόσοι είναι η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα.
Οφείλονται σε μικρόβια που είναι φυσιολογικοί κάτοικοι του στόματός μας (φυσιολογική χλωρίδα). Τα μικρόβια αυτά προσκολλώνται στα δόντια μας και δημιουργούν ένα λευκωπό επίχρισμα την οδοντική μικροβιακή πλάκα. Η μικροβιακή πλάκα αν δεν αφαιρεθεί με το σωστό βούρτσισμα προκαλεί μια επιφανειακή φλεγμονή των ούλων -την γνωστή μας ουλίτιδα- που εντοπίζεται στα ούλα μόνο, χωρίς να επηρεάζει το στηρικτικό οστό που περιβάλλει το δόντι (φατνίο). Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της ουλίτιδας είναι η αιμορραγία.
Αν η ουλίτιδα δεν διαγνωσθεί και αντιμετωπιστεί έγκαιρα τότε μπορεί να εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα. Η περιοδοντίτιδα δεν επηρεάζει μόνο τα ούλα αλλά και τους βαθύτερους στηρικτικούς ιστούς με αποτέλεσμα να παρατηρείται σταδιακή απώλεια του οστού που περιβάλλει το δόντι (του φατνίου). Κύρια συμπτώματα αυτής είναι η αιμορραγία, η υφίζηση των ούλων, το πρήξιμο στα ούλα, η μετακίνηση, η κινητικότητα και σε τελικό στάδιο η απώλεια των δοντιών.
Η θεραπεία της ουλίτιδας και της περιοδοντίτιδας συνίσταται στην απομάκρυνση των σκληρών (τρυγία) και μαλακών (πλάκα) μικροβιακών εναποθέσεων από την επιφάνεια των δοντιών και της ρίζας. Η ουλίτιδα είναι πλήρως αναστρέψιμη με την θεραπεία χωρίς να απομένει κάποια μόνιμη βλάβη στους ιστούς που στηρίζουν τα δόντια, σε αντίθεση με την περιοδοντίτιδα όπου η θεραπεία δε μπορεί να αποκαταστήσει τους κατεστραμμένους ιστούς, αλλά μπορεί να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου.