Ο τακτικός οδοντιατρικός έλεγχος ανά 6μηνο με έγκαιρη διάγνωση και αποκατάσταση των βλαβών προστατεύουν από μελλοντικά περίπλοκα και πολυδάπανα σχέδια θεραπείας.
Πάντα κατά την πρώτη επίσκεψη, λαμβάνεται λεπτομερές ιατρικό και οδοντιατρικό ιστορικό του ασθενούς. Πραγματοποιείται κλινικός έλεγχος της στοματικής κοιλότητας και ζητείται πρόσφατη πανοραμική ακτινογραφία. Κατόπιν, συζητάμε για τις εναλλακτικές λύσεις αποκατάστασης, το κόστος τους, καθώς και τον απαιτούμενο χρόνο περάτωσης της θεραπείας.
Ακόμα και η καλύτερη οδοντόβουρτσα, είναι αναποτελεσματική, αν δεν χρησιμοποιείται σωστά και σύμφωνα με τις μεθόδους που συστήνουν οι οδοντίατροι. «Το μυστικό δεν είναι η δύναμη αλλά η τεχνική». Για ένα επιμελές βούρτσισμα των δοντιών, θα πρέπει να αφιερωθεί τουλάχιστον ένα χρονικό διάστημα 2-3 λεπτών δύο φορές την ημέρα. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι τα δόντια έχουν 3 πλευρές που μπορούν να καθαριστούν με την οδοντόβουρτσα. Την εξωτερική πλευρά ή παρειακή των δοντιών (αυτή προς τα μάγουλα), την μασητική πλευρά των δοντιών, δηλαδή την πλευρά που μασάμε, και την εσωτερική πλευρά των δοντιών (προς τον ουρανίσκο ή τη γλώσσα).
Υπάρχουν πολλοί τρόποι βουρτσίσματος. Η αποτελεσματικότερη όμως μέθοδος βουρτσίσματος, που συνήθως συστήνουν και οι οδοντίατροι, είναι η λεγόμενη «ΜΕΘΟΔΟΣ BASS».Οι μέχρι σήμερα έρευνες δείχνουν ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στην αποτελεσματικότητα μεταξύ ηλεκτρικής και συμβατικής οδοντόβουρτσας. Η επιλογή ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας αποτελεί θέμα προτίμησης, ενώ θεωρείται ότι υπερτερεί της συμβατικής σε άτομα που εμφανίζουν κινητικά προβλήματα ή έλλειψη επιδεξιότητας στη χρήση της συμβατικής οδοντόβουρτσας. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι κάποιος δε μπορεί να επιτύχει αποτελεσματικό βούρτσισμα και με τη συμβατική οδοντόβουρτσα.
Ένα μεγάλο ποσοστό των ενηλίκων νιώθει μία έντονη, στιγμιαία ενόχληση όταν καταναλώνει ή πίνει οτιδήποτε κρύο, ζεστό, γλυκό, ξινό ή όταν ψυχρός αέρας διέλθει μέσω της στοματικής κοιλότητας. Η δυσφορία αυτή προκαλείται από τη λεγόμενη οδοντινική υπερευαισθησία. Η ευαισθησία είναι παροδική, αν και διαξιφιστική, και περνά αμέσως μετά το ερέθισμα που την προκάλεσε και ποτέ δεν εκλύεται αυτόματα. Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα αποτελούν οι αποκαλυμμένες επιφάνειες της οδοντίνης στην περιοχή του αυχένα, όπου έχει αποτριβεί η αδαμαντίνη ή οι απογυμνωμένες ρίζες των δοντιών. Μερικά από τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν την αποκάλυψη της οδοντίνης στην περιοχή του αυχένα είναι η υπέρμετρη κατανάλωση όξινων τροφών, το βίαιο βούρτσισμα και η χρήσης σκληρής οδοντόβουρτσας, το σφίξιμο- τρίξιμο των δοντιών, η τραυματογόνος σύγκλειση και διάφορα συστηματικά νοσήματα. Υπάρχει και η υπερευαισθησία που συναντάται μετά από οδοντιατρική θεραπεία και αποδράμει μόνη της σε διάστημα μερικών εβδομάδων ή ημερών χωρίς να χρήζει κάποιας ιδιαίτερης θεραπείας. Ένα βαθύ σφράγισμα, το τρόχισμα ενός μη απονευρωμένου δοντιού, η ριζική απόξεση που γίνεται κατά τον καθαρισμό των δοντιών καθώς και η λεύκανση μπορεί να προκαλέσουν μία παροδική ενόχληση.
Η λεύκανση είναι μια διαδικασία ασφαλής, γρήγορη, αποτελεσματική και εξαιρετικά συντηρητική, αφού δεν απαιτεί την αφαίρεση οδοντικού ιστού και την πρόσθεση υλικών στην επιφάνειά τους. Στη σύγχρονη οδοντιατρική η επικινδυνότητα της λεύκανσης στο οδοντιατρείο δεν υφίσταται εφόσον ακολουθείται ρητά το πρωτόκολλο εφαρμογής της και δεν γίνονται υπερβολές. Η διάρκεια του αποτελέσματος της λεύκανσης εξαρτάται από παράγοντες, όπως η συχνή κατανάλωση προϊόντων με χρωστικές και η υγιεινή του στόματος. Για τη μακροβιότερη δυνατή διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος, προτείνεται να λαμβάνει χώρα αναμνηστική εφαρμογή του λευκαντικού υλικού ανά περιόδους, ανάλογα πάντα με τις ιδιαιτερότητες και τις συνήθειες του κάθε ανθρώπου.